Merhaba

Merhaba herkese sevgili takipçiler;
Bendeniz bu vakte kadar insanların içlerini, duygularını ve yaşadıklarını şuursuzca paylaşmasına hayret eden bi varlıktım ki şu son bir bir buçuk ay öncesine kadar. Fakat o zamandan beri içimde dolmayan bir boşluk var. Ne yaparsam yapayım dolmuyor. Bundan önce bu boşluğu doldurmak için arkadaşlarla takılmaca, sanatsal aktivitelere katılmaca, ve dinlenmece tüm problemlerimi çözüyordu ama artık çözemiyor. Bunun nedenini de söylemesi ayıp ben birazcık ketumumdur. İnsanlarla  sıcak ilişki çok kolayca kuramam. Hep bi mesafe vardır. Çok sevdiklerimle de duygu ve düşüncelerimi paylaşamam kolay kolay. Bu ketumluğum bana zaman zaman soğuk, ukala ve kendini beğenmiş bi görünüm kazanmama neden olup beni yalnızlığa sürüklese de asıl sebebi kaybetme korkusu ve kendini korumadır. Az biraz daha açmak gerekirse yakın çevreme 10 kişi aşırım aile+arkadaş onlardan sonrasını pek sallamam. Bu yakın çevremi de kendimi de mütemadiyen korumaya çalışırım. Fazla insan olunca çok koruyamayacağımdan ve kaybedeceğimden az insanla yetinmesini bildim şu ahir ömrüm boyunca. Lakin bu durum artık yormaya ve iyice bi karanlığa sürüklemeye başladı. Ben de ilişkilerimi geliştirmede step step gitme kararı aldım. Ve kendime ilk zorlu step olarak bu bloğu seçtim. Önce online sonra face to face bu çekingenliği ve korkuları üzerimden atmak istiyorum. Umarım hepiniz yardımcı olursunuz. Bu benim ilk blogum olduğu için yaptığım veyapacağım hatalarımın şimdiden affolmasını diliyorum.